-
1 διά-δοχος
διά-δοχος, etwas für einen Andern übernehmend, τῶν σῶν πόνων Aesch. Prom. 1029; ablösend, abwechselnd, ἔργοισι δ' ἔργα διάδοχ' ἀντιλήψεται Eur. Andr. 743; vgl. Hec. 588; κακὸν κακῷ διάδοχον Andr. 804; auch c. gen., ὦ φέγγος ὕπνου διάδοχον Soph. Phil. 867; vgl. Eur. Suppl. 71, διάδοχοι ἐφοίτων, sie gingen abwechselnd ans Werk. Häufig ὁ, subst., der Nachfolger in einem Amte, δ. γενόμενος Μεγαβάζῳ τῆς στρατηγίης Her. 5, 26, der Nachfolger des Meg. in der Feldherrnwürde; wie διάδοχος Κλεάνδρῳ Xen. An. 7, 2, 5; τῆς ναυαρχίας Thuc. 8, 85; vgl. Plat. Phil. 19 b; οἱ διάδοχοι, Plut. u. A., bes. die Nachfolger Alexanders des Großen. – Dah. δόμων Eur. Alc. 655, Erbe; τῆς οὐσίας Is. 7, 14; οἰκίας Dion. Hal. 6, 69, d. i. Nachkomme; λόγων, von den Schülern des Epicur, Sp.
-
2 ναυ-αρχία
ναυ-αρχία, ἡ, Befehl über ein od. mehrere Schiffe; Thuc. 8, 20; Arist. u. Folgde; τῆς ναυαρχίας παρεληλυϑυίας, als die Zeit seines Oberbefehls über die Flotte vorbei war, Xen. Hell. 1, 5, 1.
-
3 ναυαρχια
ἥ1) должность наварха, командование флотом Thuc. etc.2) срок командования флотом3) морское превосходство, господство на море(ἐν τοῖς Μηδικοῖς Arst.)
-
4 ναυαρχία
ναυ-αρχία, ἡ, Befehl über ein od. mehrere Schiffe; τῆς ναυαρχίας παρεληλυϑυίας, als die Zeit seines Oberbefehls über die Flotte vorbei war -
5 διάδοχος
διάδοχ-ος, ον,A succeeding a person in a thing:1 c. dat. pers. et gen. rei, δ. Μεγαβάζῳ τῆς στρατηγίης his successor in the command, Hdt.5.26, cf. 1.162, etc.; θνητοῖς.. διάδοχοι μοχθημάτων succeeding them in, i.e. relieving them from, toils, A.Pr. 464, cf. 1027;σοι τῶνδε διάδοχος δόμων E.Alc. 655
.2 c. gen. rei only, δ. τῆς Ἀστυόχου ναυαρχίας succeeding to his command, Th.8.85;δ. τῆς κληρονομίας Isoc.19.43
;τῆς φιλοσοφίας Epicur.Fr. 217
.4 c. dat. pers. only,δ. Κλεάνδρῳ X.An.7.2.5
: c. dat. rei,ἔργοισι δ' ἔργα διάδοχα E.Andr. 743
; κακὸν κακῷ δ. ib. 803; quasiact., λύπη.. δ. κακῶν κακοῖς bringing a succession of evils after evils, Hec. 588; ἀγὼν.. γόων γόοις ( γόων bis codd.)δ. Supp.72
(lyr.).5 abs., διάδοχοι ἐφοίτων they went to work in relays or gangs, Hdt.7.22, cf. Th.1.110: neut. pl. as Adv., in turn, E.Andr. 1200(lyr.).6 as Subst., οἱ Δ. the Successors of Alexander, D.S.18.42.b the lowest grade of court officials at Alexandria, OGI100.4, PAmh.2.36.5, PRyl.67.2 (both ii B. C.).d head of a school of philosophers,τῆς σχολῆς Phld.Ind.Sto.53
;δ. Στωικός IG3.661
, cf. 22.1009 (Epist. Plotinae).e a kind of gem, Plin.HN37.157.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διάδοχος
-
6 Successor
subs.P. and V. ὁ ἐπιών, or use adj., διάδοχος.Heir: P. κληρόνομος, ὁ, V. ἔγκληρος, ὁ.Mindarus came from Lacedaemon as Astyochus' successor in the command: P. Μίνδαρος διάδοχος τῆς Ἀστυόχου ναυαρχίας ἐκ Λακεδαίμονος ἐπῆλθε (Thuc. 8, 85).Successors, succeeding generations: see under Succeeding.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Successor
См. также в других словарях:
Τελευτίας — Επιφανής Σπαρτιάτης στρατηγός, γιος του βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμου. Κατά τον Κορινθιακό πόλεμο (395 387 π.Χ.) υπήρξε περισσότερο από 2 χρόνια ναύαρχος του στόλου των Λακεδαιμονίων. Κατά το 391 έγινε κύριος του Κορινθιακού κόλπου και έτσι με τη … Dictionary of Greek
ναυαρχία — η (Α ναυαρχία) [ναύαρχος] 1. αρχηγία, διοίκηση στόλου, εξουσία ή δικαιοδοσία ναυάρχου 2. χρονική διάρκεια τής αρχηγίας ενός ναυάρχου («τῆς ναυαρχίας παρεληλυθυίας Λύσανδρον ἐξέπεμψαν ναύαρχον», Ξεν.) αρχ. 1. ναυτική υπεροχή, ηγεμονία στη θάλασσα… … Dictionary of Greek
